Srednja brzina

Srednja brzina
Srednja brzina se može posmatrati kao brzinu kojom objekat pokriva rastojanje. Objekt koji se brzo kreće ima veliku brzinu i pokriva relativno veliku udaljenost u datom vremenskom periodu, dok spor objekat pokriva relativno malu udaljenost u istom vremenskom periodu.
Uobičajeni simboli	v
SI jedinica	m/s, m s−1
SI dimenzija	L T−1

U svakodnevnoj upotrebi i u kinematici, srednja brzina jednog objekta je magnituda njegove brzine (stope promene položaja); stoga je to skalarna količina.^[1] Srednja brzina nekog objekta u vremenskom intervalu je pređena udaljenost podeljena sa trajanjem intervala,^[2] trenutna brzina je limit srednje brzine kad se trajanje vremenskog intervala približava nuli.

Brzina ima dimenzije rastojanja podeljenog vremenom. SI jedinica brzine je metar u sekundi, ali najčešća jedinica brzine u svakodnevnoj upotrebi je kilometar na čas ili, u SAD i Velikoj Britaniji, milja na sat. Za vazdušna i pomorska putovanja, čvor se obično koristi.

Najveća moguća brzina kojom energija ili informacija mogu da putuju, prema specijalnoj relativnosti, je brzina svetlosti u vakuumu c = 299.792.458 metara u sekundi (približno 1.079.000.000 km/h ili 671.000.000 mph). Materija ne može da dostigne brzinu svetlosti, jer bi to zahtevalo beskonačnu količinu energije.

1. ^ Wilson, Edwin Bidwell (1901). Vector analysis: a text-book for the use of students of mathematics and physics, founded upon the lectures of J. Willard Gibbs. стр. 125.  This is the likely origin of the speed/velocity terminology in vector physics.
2. ^ Elert, Glenn. „Speed & Velocity”. The Physics Hypertextbook. Приступљено 8. 6. 2017.